Potrzebuję rozmowy

[wolinka]

Witam. Jestem tu, na tym forum po raz pierwszy. Ogólnie rzadko kiedy gdziekolwiek się wypowiadam, ale naprawdę potrzebuję rozmowy. Mam już dość. Codziennie coraz bardziej się wykańczam, z każdym tygodniem mam coraz mniej siły do życia. Od roku chodzę do liceum (wiem, że pewnie wiele osób powie, że to taki wiek, minie z czasem itd.). Większość osób z mojego otoczenia już dawno znalazła sobie towarzystwo, zgraną grupę znajomych. Ja nie. Co prawda jest parę osób, z którymi rozmawiam, jednak nie spotykam się poza szkołą. Nigdy nie byłam szczególnie popularna, jednak nigdy też nie czułam się aż tak wykluczona. Ciężko jest mi rozmawiać z ludźmi, wytrzymywać w ich towarzystwie. Mam wrażenie, że jestem niechciana, przeszkadzam im. Czasem ciężko mi wytrzymać nawet z samą sobą. Nie potrafię na siebie patrzeć i nie chodzi nawet o wygląd - po prostu czuję do siebie wstręt, do swojej żałosności, nudnego charakteru. Brak mi celu w życiu. Jeszcze do niedawna wiedziałam, co chcę osiągnąć - dobrze zdana matura, później studia medyczne, chirurgia. Teraz mam wrażenie, że to i tak nie ma sensu, czuję, że nie dam rady (mimo że dobrze się uczę), a nawet jeśli, to i tak nie przyniesie mi to szczęścia. Chciałabym coś w sobie zmienić, w swoim życiu, ale nie potrafię. Pomóżcie, doradźcie co mam robić

[Księżycowa]

Witaj wolinko

Ciężko jest mi rozmawiać z ludźmi, wytrzymywać w ich towarzystwie. Mam wrażenie, że jestem niechciana, przeszkadzam im. Czasem ciężko mi wytrzymać nawet z samą sobą. Nie potrafię na siebie patrzeć i nie chodzi nawet o wygląd - po prostu czuję do siebie wstręt, do swojej żałosności, nudnego charakteru.

Czytam Twój wpis i mam wrazenie/jakieś przeczucie, że pod tym co napisałaś jest coś więcej.
Przede wszystkim, kazdy problem nie zależnie od wieku jest wazny. Tym bardziej jak powoduje, ze jest nam zle

Dlaczego uważasz, że przeszkadzasz ludziom? Dostajesz od nich takie komunikaty?
Co jest takiego, Twoim zdaniem, okropnego w Twoim charakterze, że uważasz go za żalosny?

Coś się ostatnio wydarzyło większego, że tak spadla Ci kondycja?
A co z rodzicami? Wiedzą o tym? albo chociaz się domyślają, zauważają coś? W domu wszystko ok. zawsze było?

Trochę zawaliłam Cię pytaniami ale opisałaś dosyć ogólnie i trudno coś konkretnego doradzić.

[marie89]

Może po prostu stopniowo dasz się poznać - próba rozmów, może wyjdź z propozycją zaproszenia kilku koleżanek, z którymi rozmawia Ci się dobrze na kawę, pizzę, itp.
Ale też nie czuj presji - jeżeli nie nawiążesz przyjaźni - nic na siłę... Nie jesteśmy w stanie i to nawet nie jest wskazane dopasowywać się do otoczenia, byleby się nie wyróżniać.

Potrzeba czasu, prób, ale z wyczuciem. Takie mam wrażenie.

Ja też nie uważam się za super interesującą osobę. Ba, mam spore problemy w komunikacji, a jednak znalazło się kilka osób, którzy mnie zwyczajnie zaakceptowali, polubili. Rozmowy wychodziły dość spontanicznie i z czasem udało mi się nawiązać dobry kontakt z kilkoma osobami. Z kilkoma przyjaźnię się nadal nieprzerwanie;)

Nie daj się czarnym myślom. To własne lęki budują wokół nas skorupkę...

[mariusz25]

witaj, ciekawi mnie czemu Ci ciezko wytrzymac z innymi, co wtedy czujesz?
Piszesz ze masz pare bliskich tobie osob, probowałaś pogłebić te znajomości?

[wolinka]

Dlaczego uważasz, że przeszkadzasz ludziom? Dostajesz od nich takie komunikaty?
Co jest takiego, Twoim zdaniem, okropnego w Twoim charakterze, że uważasz go za żalosny?
A co z rodzicami? Wiedzą o tym? albo chociaz się domyślają, zauważają coś? W domu wszystko ok. zawsze było?

Nigdy nikt nie powiedział mi wprost, że nie chce ze mną rozmawiać, jednak widzę, że kontakt ze mną...po prostu nie sprawia im przyjemności. A ja nie chcę się nikomu narzucać. Może wynika to z mojej nieśmiałości, mam jednak wrażenie, że zwyczajnie nie mam nic ciekawego do powiedzenia, brak mi poczucia humoru i to właśnie uważam z żałosne. A w domu...nigdy ok nie było. To znaczy nie dzieje się nic poważnego, po prostu nigdy nie miałam dobrego kontaktu z mamą (a mieszkam tylko z nią i babcią), często zdarzają się kłótnie, powiedzenie o kilka słów za dużo.
Marie89, dziękuję za wsparcie, będę próbować, choć nie wiem, czy dam radę...ale postaram się

witaj, ciekawi mnie czemu Ci ciezko wytrzymac z innymi, co wtedy czujesz?
Piszesz ze masz pare bliskich tobie osob, probowałaś pogłebić te znajomości?

Czuję się zagubiona, a tak jak już wyżej wspomniałam, nie chcę się narzucać. Próbowałam pogłębić kilka z nich, najbardziej jedną, jednak zawsze w pewnym momencie rezygnowałam, wracałam do stanu, w którym kontakt ogranicza się do zwykłej rozmowy raz na jakiś czas. Za bardzo boję się odrzucenia, może nawet wyśmiania.

[canyon]

Wolinka, jak sie czujesz?

Jestes tam jeszcze?
Pozdrowienia