Na deszczowy dzień

[ewka]

Psychologia zrobiła i robi wielkie dzieła dla człowieka… i chwała jej. I tak sobie myślę, że ze spotkania jej i konkretnego człowieka z jego konkretnym problemem – może zdziałać cuda i narodzi się człowiek nowy. Szczęśliwy. To mi się podoba.

Widzę w tym też ciemniejszą stronę… dzięki dostępności do literatury i różnych internetowych opracowań stajemy się (chcąc nie chcąc) takimi psychologami chałupniczymi i pewne wyczytane schematy przenosimy na konkretne osoby nie mając przygotowania, nie umiejąc patrzeć i widzieć jak patrzy i widzi psycholog z krwi i kości. Rodzi się potrzeba przypisania jednostki chorobowej… no bo tyle się naczytaliśmy, że już wszystko wiemy

Kiedy tak działamy w stosunku do siebie, to pal licho, bo tu sami decydujemy co z fantem (czyli jednostką) zrobić.

Kiedy do bliskich – to już może być krzywdzące, bo może nie widzimy tego, co nie jest opisane, a co jest i co psycholog widzi.

Kiedy do ludzi, których znamy tylko wirtualnie… lub do tych, o których ci ludzi opowiadają. A przecież każdy człowiek to jakaś historia, jakaś tajemnica, jakiś potencjał, jakieś możliwości. I myślę, że nie można ich z tego odzierać.

Kiedy identyfikujemy kogoś z rozdziałem w książce. Lub wg rozdziału klasyfikujemy.

Taka refleksja na deszczowy dzień mnie naszła.

P.S. Piszę MY, bo tak łatwiej mi się wypowiedzieć.

[doduś]

Ewka, czy przypadkiem nie zbrakło jakiejs części Twojego posta ?

[ewka]

Nie, a co chciałbyś dopisać? Proszę bardzo, pisz.

[doduś]

na razie pomyśę

[biscuit]

[quote="ewka"]P.S. Piszę MY, bo tak łatwiej mi się wypowiedzieć.[/quote]

o, to bardzo ciekawa kwestia dla psychologa

[doduś]

czyżby rozmywanie odpowiedzialnosci ?

[moniaw-w]

ja to rozumiem, chociaż sama wpadam w tą pułapke - jak ktoś pisze, że jest dda "o, to na pewno masz tak i tak"

Ewo, popieram
to jest głupa wsparcia, ale czasem taką "psychologią" można krzywdę zrobić

[biscuit]

niewskazane jest diagnozowanie bliskich osób
nawet gdyby osiągnęło się mistrzostwo w dziedzinie psychologii

po prostu podświadomie popełnia się błąd subiektywizmu
obiektywne spojrzenie stoi bowiem w kontrze z relacją bliskości

jak również stawianie autodiagnoz i autoterapia wyłącznie poradnikami

przecież nawet terapeuta pracuje pod superwizją kogoś innego

[magda:)]

Zgadzam się z tym. Mi się wydaje, że często też osoba która ma już diagnozę, postawioną przez wykwalifikowaną osobę, jest postrzegana przez jej pryzmat. To taka stygmatyzacja. Sporo osób nie wgłębia się w to jaka jest ta osoba, co czuje, jakie ma wartości, tylko sugeruje się książkową definicją, która jest nierzadko schematyczna i może być źle zrozumiana. A przecież to tylko numerek ICD 10, choroba albo zaburzenie. Przykładowo alkoholik czy osoba cierpiąca na schizofrenię. Często budzi to strach i powoduje odsuwanie się.

[marie89]

często łatwiej jest "rozwiązywać" cudze problemy niz swoje własne.. Sami z wielu rzeczy się wybielamy.. ludzie maja też skłonność do oceny.. chyba nie da się tego ominąć.. Na to chyba też warto zwrócić uwagę..

a co do pomocy... Pomoc sama w sobie to szlachetne postępki. Pomoc zainicjonowana jest przewaznie czymś dobrym.. więc winna niesc też dobro w związku z tym.. Niosąc pomoc trzeba wiedzieć też, że wiąże się z nią wielka odpowiedzialność...

Czasami brak kompetencji w czasie pomagania.. przynosi nie te skutki jakich się oczekuje. O odpowiedzialności się wtedy zapomina.. zwłaszcza w świecie wirtualnym.

Czasami też - zauwazyłam- że wystarczą proste rozwiązania.. przedstawienie różnorodnych stanowisk, opcji.. kilka słów i otwierają się oczy.. Ze mną tak bywało - np. tutaj.. Nie wszytsko przyjmuję slepo, bez zastanowienia, wbrew sobie.. ale nie raz nie dwa zyskałam tu wsparcie, radę.. "niefachową" ale wystarczająco cenną..


***

ps: deszczowe dni... Ewa rozmyśla.. ja też.. Wczoraj uziemiona przez burzę.. nagle WENA NA MNIE SPŁYNĘŁA.. Może wrócę do pisania...

[mikidajlo]

Pozdrawiam z Angli. Padqam kiedy indziej coś napiszę. Trzymajcie się

[mahika]

normalnie u mnie dziś nie padało

[sikorka]

jeszcze

[mahika]

pewnie tak, bo dochodziły mnie słuchy że w sąsiadujących miejscowościach od rana nawałnice były :]
tez mi ciężko uwierzyć w ten nadmiar szczęścia