prokrastynacja, czyli odkladanie na pozniej...

[Abssinth]

http://fitness.sport.pl/fitness/1,107703,10163305,Syndrom_studenta__czyli_jak_zerwac_z_odkladaniem_na.html

interesujacay artykulik...
straszny mam osobiscie z prokrastynacja problem...a Wy? jak sobie radzicie, jak sobie 'nie radzicie', a moze nauczyliscie sie z tym zyc?

[blanka77]

Ciekawe skąd mnie znają Ci co pisali ten artykuł?

Postępowanie prokrastynatora można podzielić na następujące etapy:
- chęć zrobienia czegoś i podjęcie decyzji, by to zrobić
- odkładanie czynności bez poważnego powodu
- uświadomienie sobie konsekwencji, jakie pociąga za sobą odkładanie zadania
- kontynuacja odkładania
- szukanie wymówek lub odsuwanie od siebie problemu
- dalsze odkładanie
- wykonanie zadania na ostatnią chwilę, co jest okupione dużym wysiłkiem i zdenerwowaniem, albo ukończenie go za późno lub też nie zrobienie go wcale - co nasila niepokój i pogłębia stres
- postanowienie, by nie postępować w ten sposób w przyszłości
- powtórzenie się ww. sytuacji w nieodległej przyszłości, przy czym dyskomfort narasta, bo odkładanie na jutro nie przynosi żadnych korzyści - przeciwnie: problem coraz bardziej narasta.

[Sansevieria]

Hm...odkładanie pewnych czynności na później...zastanawiające, że Autor nie zwrócił uwagi na to, iż odkładamy zwykle czynności nielubiane i rzeczy, które nie tyle chcemy ile z jakichś powodów musimy bądź powinniśmy zrobić.
Przepraszam, ale kto chce zdawać egzamin jakikolwiek? Chce to się tego, co wskutek zdanego egzaminu można uzyskać. Plan dalszy. Natomiast samego zdawania się nie chce wcale, bo to żadna przyjemność.
Z tym wykonaniem zadania na ostatnią chwilę co to jest okupione dużym wysiłkiem i zdenerwowaniem to też dla mnie wcale nie jest jednoznacznie. U mnie to działa tak, że dopiero konieczność (termin goni) daje mi dawkę adrenaliny umożliwiającą wystarczającą mobilizację mózgu do działania. Sztuką jest rozeznać własne możliwości i nie zawalić terminu, ale tego się można nauczyć. W czasach licealnych próbowałam wielkim wysiłkiem systematycznie, od razu, najpierw trudne potem łatwe, zaraz zamiast potem czyli zgodnie z sugerowanymi w artykule zaleceniami. Wyniki w nauce osiagałam mierne, za to frustrację i owszem, na wysokim poziomie. Studia natomiast zaliczyłam bezwysiłkowo oraz ze znakomitym rezultatem własnie metodą "ostatniej chwili". Oczywiście z kilkoma ryzykownymi sytuacjami, ale wtedy jeszcze nie zawsze umiałam dobrze wyliczyć moment w którym muszę zacząć żeby nie zawalić. Jeszcze kiedyś chyba pod wpływem artykulu podobnego do przytoczonego próbowałam zrobić jakieś tłumaczenie inaczej niż zwykle (na ostatnią chwilę), systematycznie i rozkładając pracę w czasie, zgodnie z uczonymi sugestiami. W efekcie miałam dwa miesiące upi...ne zmuszaniem się do nie odkładania na później (stałe uczucie irytacji) oraz produkt końcowy w postaci tekstu, który dobitnie pokazywał, że zamiast zajmować się tłumaczeniem powinnam krowy pasać. Nigdy więcej eksperymentu nie próbowałam powtarzać, przyjęłam pokornie, że nie jestem w stanie tak pracować i wróciłam do tego, że u mnie trzymiesięczny termin oznacza dwa i pół miesiąca luzu oraz dwa tygodnie pracy.
Tak po prawdzie to moim zdaniem można w tym "schemacie ostatniej chwili" znakomicie funkcjonować pod warunkiem, że się po pierwsze go zaakceptuje jako swój model zamiast się frustrować i przerabiać na zupełnie kogoś innego i po drugie rozezna siebie na tyle, żeby nie zawalać spraw ważnych czyli trzeba się nauczyć tę swoją ostatnią chwilę dobrze umiejscowić w czasie.

[Honest]

Ciekawe skąd mnie znają Ci co pisali ten artykuł?

Postępowanie prokrastynatora można podzielić na następujące etapy:
- chęć zrobienia czegoś i podjęcie decyzji, by to zrobić
- odkładanie czynności bez poważnego powodu
- uświadomienie sobie konsekwencji, jakie pociąga za sobą odkładanie zadania
- kontynuacja odkładania
- szukanie wymówek lub odsuwanie od siebie problemu
- dalsze odkładanie
- wykonanie zadania na ostatnią chwilę, co jest okupione dużym wysiłkiem i zdenerwowaniem, albo ukończenie go za późno lub też nie zrobienie go wcale - co nasila niepokój i pogłębia stres
- postanowienie, by nie postępować w ten sposób w przyszłości
- powtórzenie się ww. sytuacji w nieodległej przyszłości, przy czym dyskomfort narasta, bo odkładanie na jutro nie przynosi żadnych korzyści - przeciwnie: problem coraz bardziej narasta.

Hihihih, a skąd mnie znają??????????????

A tak serio, fajnie, że nie jestem sama

[limonka]

A ja chcialabym czasem tak odkladac:) ale nici z tego:) wszystko musi byc zaplanowane Bo inaczej atak paniki I niezdolnosc myslenia

[Justa]

Sans, dzieki za to, co napisalas.

Abss, fajnie, ze poruszylas te kwestie, dolaczam do grona

[marie89]

Ja odkładam wszytsko co... choć w małym stopniu mnie przeraża... z czym boję się, ze sobie nie poradzę...

Czasem to banalne sytuacje... a czasem dośc poważne...

Odkładanie nie jest fajne... ale samo jakoś tak...

[biscuit]

we wrześniowych "Charakterach" jest wywiad z kompozytorem muzyki filmowej Kaczmarkiem
i przepisany pracowicie przeze mnie fragment chyba pasuje do tego tematu:

- Redaktorka: Ile mamy czasu na rozmowę?
- Kaczmarek: Nie mamy wogóle czasu, czyli... mamy go bardzo dużo.
- R: Panu się czas rozciąga?
- K: Czas jest częścią mojej wolności i on rzeczywiście mi się rozciąga. Kiedy wydaje się, że wszystko musi się odbyć wg starannie zaplanowanego scenariusza, przeczucie mówi mi: nie! Odwlekam to, co mam zrobić, i nagle pojawia się olśnienie: zadanie, które wykonywałbym przez dwa tygodnie, zabiera mi trzy dni. Dawniej, gdy byłem młodszy, takie odwlekanie wiązało się z pewnym napięciem, bo nie dowierzałem własnemu przeczuciu i bałem się, że odwlekając zajęcie marnuję czas i nic dobrego w tym czekaniu nie wydarzy się. Teraz jestem bardziej ufny, wierzę w mądrość czasu. Dostrzegam jego nielinearnośc - niekiedy wskazówki zegara nie chodzą z lewej ku prawej, ale też zapadają się w środek. Czuję to, gdy wydarza się coś nieoczekiwanego. Odbywam wtedy podróż w głąb czasu, a nie tylko zgodnie z ruchem wskazówek zegara.

[Sansevieria]

Justa, proszę najuprzejmiej, cieszę się że Ci się moje zwierzenia przydały do czegoś.
Bisciuit, dzięki za pracowite przepisanie bardzo zacnej wypowiedzi - "czas jest częścią mojej wolności", niesamowicie trafne jak dla mnie i "kupuję" do dalszego wykorzystania . Jakoś mi się to kojarzy z wewnętrznym spokojem mędrców, z samoakceptacją i samopoznaniem na głębokim poziomie i takimi tam...

[Justa]

biscuit, no rzeczywiście trafny bardzo fragmencik.

P.S. A możesz napisać, w jakim mieście szukasz domu dla koteczki? Tu albo na priv.

[biscuit]

Justa,
koteczki są u mnie w Warszawie, ale jakby co, to jest możliwość dowozu gdzie potrzeba